Kawczyn – wieś położona w dolinie masywu Baraniej Góry. Od strony południowej wznosi się masyw wyżynny obfitujący w skaliste wzniesienia w głębi zalegających dolomitów. Tereny podmokłe we wsi świadczą o dawnym bagiennym środowisku w głębi puszczy. Jeszcze w XVIII w. wokół wsi zalegały bory sosnowe, brzozowe i dębowe, w których znajdowały się m.in. liczne siedliska ptaków. Stąd też rodowód Kawczyna. Zatem znaczenie historyczne wsi wywodzi się od ptaka – kawki, który upodobał sobie te tereny i dość licznie występował na tym obszarze. W 1946 r. wykazano we wsi folwarcznej Kawczyn tylko 4 gospodarstwa. Folwark w tej wsi składał się z budynku mieszkalnego dla zarządcy, spichrza, stajni i krowiarki pod jednym dachem, chlewów, wozowni, stodoły. W Kawczynie znajdował się młyn z mieszkaniem młynarza, (drewniany pod gontem) oraz murowana karczma zajezdna, ze spichrzem i chlewami. Dziś gospodarstw jest już około 50-ciu, a wieś liczy 119 mieszkańców.